Pomoc - Na dobry początek

Spis paragrafów >> Zapisywanie plików                                                 << Powrót


<< Poprzedni                                                                                                 Następny >>

6. Zapisywanie plików


    Zapamiętanie (zapisanie) pliku wykonuje się bardzo podobnie we wszystkich programach uruchamianych w obrębie tego samego systemu operacyjnego, czy to będzie MS Windows, LINUX, czy też Mac OS X.

Zapisując plik, należy:

Uwaga. W nazwach nie można umieszczać znaków specjalnych, takich, jak:
„?”, „/”, „\”, „*”, „>”, „<”.

    Pole Zapisz jako typ jest automatycznie wypełniane przez program, w którym plik został utworzony, i nie należy go bez szczególnych powodów zmieniać. W ten sposób program nadaje danemu plikowi właściwe rozszerzenie składające się z dwóch, trzech lub czterech znaków.

Uwaga. Istnieją również pliki, które nie posiadają rozszerzenia, np. niektóre pliki systemowe.

    Rozszerzenie mówi o tym, jaki jest typ pliku i w jakim programie został utworzony. Na przykład pliki tekstowe tworzone w popularnych edytorach tekstu mają rozszerzenie txt, doc, pliki graficzne – jpg, tiff, bmp, gif, a arkusze kalkulacyjne xls.


    Tworzone pliki należy często nadpisywać, to znaczy dopisywać wprowadzone zmiany. Zabezpiecza to przed całkowitą utratą danych spowodowaną zawieszeniem programu lub wyłączeniem komputera, na przykład kiedy zostanie wyłączone zasilanie.

Uwaga. Uwaga. Klikając na pasku narzędzi ikonę symbolizującą dyskietkę, wybierając polecenie Plik > Zapisz lub stosując skrót Ctrl + S, możesz zaktualizo- wać zapis na dysku dokumentu, nad którym właśnie pracujesz i który jest już zapisany na dysku.




[ Windows XP ] [ Windows Vista ]

Windows XP

    Podczas zapisywania pliku można zmienić jego rozszerzenie lub zapisać zgodnie z formatem starszej wersji tego samego oprogramowania. 

    Zmiany typu pliku, a co za tym idzie jego rozszerzenia, dokonujemy w oknie Zapisz jako, wybierając z listy Zapisz jako typ: odpowiedni rodzaj dokumentu. 

  


    W jednym z najpopularniejszych edytorów tekstu, jakim jest MS Word, wybierając, np. typ zapisywanego pliku jako Strona sieci Web, możemy przygotowany dokument zapisać jako stronę internetową, którą będziemy mogli zobaczyć w przeglądarce internetowej. 
   

   

    W pakiecie OpenOffice pliki możemy zapisać w takich formatach, żeby można było je odczytać w poszczególnych programach pakietu MS Office.

    Jeżeli nie mamy pewności, jaki edytor tekstu został zainstalowany na komputerze, na który chcemy przenieść plik tekstowy, możemy go zapisać z rozszerzeniem *.txt lub *.rtf. Należy jednak pamiętać, że - zapisując tekst w pliku z rozszerzeniem *.txt - tracimy całe formatowanie oraz grafikę, którą umieściliśmy w tekście. 

    Pliki tekstowe zapisane z rozszerzeniem *.rtf zachowują formatowanie oraz grafikę i są odczytywane przez popularne edytory tekstu. 

   W przypadku edytorów grafiki wybór formatu, w jakim zapisujemy plik graficzny, ma duży wpływ na wielkość tego pliku a także na jakość zapisanego obrazu. Różnice wynikają ze sposobu zapisu kolorów oraz kompresji. Ten sam obraz wykonany w prostym programie graficznym, jakim jest Paint, i za jego pomocą zapisany w różnym formacie, nieco inaczej wygląda i ma inną wielkość. Oto przykład:



Plik zapisany w formacie jako 24-bit
bitmapa
, który ma rozszerzenie *.bmp,
zajmuje na dysku 351 kB.

Plik zapisany w formacie 256 Color Bitmap, mający również rozszerzenie *.bmp, zajmuje na dysku 118 kB. Jego kolorystyka jednak uległa zmianie w porównaniu z oryginałem, ponieważ liczba różnych kolorów nie może być większa niż 256.

Plik zapisany w formacie *.gif zajmuje na dysku 14 kB, a liczba kolorów także nie może być większa niż 256.

Plik zapisany z rozszerzeniem *.jpg ma rozmiar 20 kB, obrazek nieco zmienił wygląd, ponieważ została zastosowana tzw. kompresja stratna, która pozwala zmniejszyć rozmiar pliku kosztem pogorszenia jakości obrazu.



Windows Vista

Zapisywanie wyników pracy (plików)

    Zapamiętanie (zapisanie) pliku wykonuje się bardzo podobnie we wszystkich programach uruchamianych w obrębie tego samego systemu operacyjnego, czy to będzie MS Windows, LINUX, czy też Mac OS X.
Zapisując plik, należy:

    Plików, które tworzymy samodzielnie, raczej nie należy zapisywać byle gdzie. Najodpowiedniejszym miejscem do tego jest folder Dokumenty, do którego domyślnie odwołują się wszystkie programy użytkowe.

    Pole Zapisz jako typ jest automatycznie wypełniane przez program, w którym plik został utworzony, i nie należy go bez szczególnych powodów zmieniać. W ten sposób program nadaje właściwe rozszerzenie do danego pliku składające się z trzech liter.

    Rozszerzenie mówi o tym, jaki jest typ pliku i w jakim programie został utworzony. Na przykład pliki tekstowe tworzone w popularnych edytorach tekstu mają rozszerzenie txt, doc, pliki graficzne – jpg, tiff, bmp, gif, a arkusze kalkulacyjne xls.

    Tworzone pliki należy często nadpisywać. Zabezpiecza to przed całkowitą utratą danych spowodowaną zawieszeniem programu lub wyłączeniem komputera, kiedy np. zostanie wyłączone zasilanie.

Uwaga. Większość programów użytkowych po pierwszym zapisaniu pliku uaktywnia automatycznie funkcję Autozapisu, dzięki której można odzyskać dane zawarte w pliku podczas awarii komputera. Funkcję Autozapisu można znaleźć, wybierając znaczek Office i na dole rozwiniętej listy przycisk Opcje programu.

Uwaga. Klikając na pasku narzędzi ikonę symbolizującą dyskietkę, wybierając polecenie Plik > Zapisz lub stosując skrót Ctrl + S, możesz zaktualizować dokument, nad którym właśnie pracujesz i który jest już zapisany na dysku.



<< Powrót                                                                                                                         [Do góry]
SmodCMS | BazaWiedzy.pl | Krasnal Serv | Wydawnictwo Szkolne PWN | Encyklopedia PWN |              | Malvina | Słownik | Strona główna |